woensdag 24 oktober 2012

Happy Berries

Zo worden Goji bessen ook wel eens genoemd. Goji bessen groeien op een struik die voorkomt in China, Mongolië en Tibet en ze spelen een belangrijke rol binnen de Chineese geneeskunde. Als nog maar de helft waar is van de eigenschappen die hen worden toegelicht heeft u al redenen genoeg om er elke dag een handjevol van te eten. Ze zitten immers boordevol antioxidanten, mineralen en vitaminen. Waarschijnlijk zijn ze de meest voedzame bessen op aarde. Ze zouden 500 keer, per gewicht, meer vitamine C bevatten dan sinaasappels.
Verder zouden ze:
  • ouderdomsverschijnselen tegen gaan
  • uw immuunsysteem versterken
  • uw libido verhogen
  • uw geheugen versterken
  • Een zekere Li Ching-Yun zou meer dan 200 jaar zijn geworden door elke dag een handje van deze bessen te eten. Het is maar dat u weet waar u aan begint. 
  • Ze verhogen de vruchtbaarheid
  • Ze zouden het risico op kanker verkleinen
  • Ze zouden uw humeur aanzienlijk oppeppen, vandaar de naam 'happy berries' of 'smiley berries'
Als u dit nog niet genoeg redenen zou vinden om deze besjes in huis te halen, kan u er hier en hier nog wat meer over lezen.

Ik koop deze besjes in de natuurwinkel. Maar laatst zag ik ze ook eens op de markt. Je eet de besjes gedroogd als tussendoortje, ze lijken dan wat op rozijnen, maar dan rood. Je kan er sap van maken of verwerken in een smoothie. Zelf verwerk ik ze ook soms in mijn havermout. Ik laat ze dan even meekoken. 

Vandaag hebben we er een smoothie van gemaakt.
Voor twee grote volle glazen:
- 350 ml Soja melk
- 2 kiwi's
- 1 banaan
- een goeie hand Goji bessen die eerst wat werden geweekt in water.

Lekker en Gezond! Smakelijk

zondag 21 oktober 2012

Over verjaren en babyjasjes

Verjaren dat moet ook gebeuren en we zijn blij dat we dat elk jaar mogen doen. Dit weekend was het weer zover, 34 herfsten! Dat hebben we gevierd met cadeautjes, etentjes en slingers. 
Maar ik deed ook mezelf een cadeautje voor mijn verjaardag. Dat mag af en toe wel eens. 

Ik kocht voor mezelf het boek 'zo geknipt' van Sanne en Riet. En enkele mooie stofjes van bij Rakketak. Nu kunnen we weer wat verder!!


Het is een geweldig boek om cadeautjes uit te maken. Dus daar zijn we dan maar onmiddellijk mee begonnen. Ik maakte het mooie babyjasje dat ook op de cover van het boek staat. Het jasje wordt echt stap voor stap uitgelegd. Je hoeft de handleiding maar te volgen en klaar is kees. Zalig is dat!
Ik gebruikte een ikea-stofje voor de buitenkant, paspel en een fleece als voering. De drukknoopjes zitten er nog niet op, want ik had geen witte of groene meer. 




Het jasje is een maatje 68 en het valt vrij ruim. Niet voor een pasgeborene dus. Eens kijken welke zomerbaby we hier in de winter blij mee kunnen maken.


zondag 14 oktober 2012

To overlock or not?

Ik weet niet of veel mensen die naaien, thuis een overlock hebben? Ik heb daar echt lang over getwijfeld. In de naailes konden wij daar vrij gebruik van maken en ik vond dat toch wel een fantastisch machien. Maar om dat nu thuis te hebben, daar had ik toch mijn twijfels over. Echt nodig is het immers niet. Je kan de naden, zoom, enz .. ook wel zonder afwerken. De prijs deed mij toch ook wel extra twijfelen en tot slot, dat inrijgen. Dat leek me een echte nachtmerrie. Maar zie, na heel lang twijfelen, heb ik er mij toch eentje aangeschaft. Het werd een bernina 700D.

Maar mijn angst voor dat inrijgen was daarmee nog niet weg. Hoe begin je daar in godsnaam aan, de eerste keer? 



Met de handleiding erbij en verschillende keren herbeginnen is het mij dan toch min of meer gelukt. Maar die steek die was toch nog niet hoe het moest. Spanning aanpassen misschien? Drie uur en vele proeflapjes later ben ik gestopt bij een steek die ik min of meer in orde vind. 



En ben ik direct aan een kleedje voor de jongste dochter begonnen. Het werd een snel burda 3026 patroontje in een zacht ribfluweel. Die stof kocht ik ooit eens op de stoffenbeurs en is echt zalig.



De afwerking gebeurde met een zelfgemaakt knoopje achteraan en biais onderaan.  En natuurlijk werden de naden afgewerkt met de overlock. Dat is toch wel Luxe!




En nu nog een plaatsje vinden voor mijn nieuwe machine want met twee op een klein bureautje, dat werkt  niet echt makkelijk.

 


woensdag 10 oktober 2012

Smeer eens wat herfst op uw boterham !

Noten zijn super gezond. Maar dat wist u waarschijnlijk al. Ook walnoten!! Mensen zijn soms een beetje bang van walnoten omdat ze zo ontzettend calorierijk zijn. Dat klopt ook. Maar het zijn wel zeer goede vetten. Vetten waarvan blijkt dat ze de kans op kanker en hart/ en vaatziekten helpen te verkleinen. Walnoten zijn ook goed bij artrose, een te hoog cholesterolgehalte, staar, en ze helpen je bloedsuiker op peil te houden. En ten slotte, ook niet onbelangrijk,  ze zouden je hersenen gezond houden. Doordat ze zo calorierijk zijn heb je aan een handje vol walnoten per dag dan wel genoeg. 

Deze week kregen wij van oma en opa een grote hoeveelheid verse walnoten. Super lekker! 



Maar wat doe je met zo'n grote hoeveelheid noten? Veel eigenlijk. Je kan ze verwerken in gebak, in slaatjes, bij spaghetti.. Maar deze keer maakten we er broodbeleg van. Het werd een heel geslaagde pasta, waar ook de kinderen dol op zijn. 

Hoe ga je te werk?

  1. Zet u een beetje gemakkelijk aan tafel en maak u klaar voor een kwartiertje non-stop noten kraken (of ga naar de winkel en haal een zakje noten). Ik hield op met kraken toen ik een dikke 100 gram verzameld had. 
  2. Hierbij deed ik een handje rozijnen. Dat maakt het wat zoeter voor de kinderen. 
  3. En alles in de blender. Bij noten moet je lang genoeg mixen zodat de olie kan vrijkomen. Maar ik vond toch dat het wat droog bleef. Je zou hier dan nog wat olie, zoals notenolie, kunnen toevoegen. Maar ik had hier geen zin in want in noten zit al zoveel olie. Uiteindelijk probeerde ik het wat vloeibaarder te krijgen door gewoon wat water toe te voegen. En dat werkt dus ook.
En het resultaat is heel geslaagd en super lekker. 


Gewoon noten, in dit geval walnoten, rozijnen en een beetje water en je weet weer wat op je boterham te doen!!


zaterdag 6 oktober 2012

Identiteit; De dwang tot succes

Ik las net het boek Identiteit van psycholoog en psychoanaliticus Paul Verhaeghe en werd er niet bepaald vrolijk van. 

Dat de man met zijn boek een gevoelige snaar heeft geraakt blijkt uit de populariteit van het boek en de hevige polemiek die het heeft veroorzaakt in kranten en op het internet. 

In zijn boek onderzoekt hij de effecten van dertig jaar neoliberalisme, vrijemarktwerking, privatisering en de relatie tussen de maakbare samenleving en onze identiteit. Hij put hierbij uit zijn  ervaring als psychotherapeut.  Wie wij zijn wordt bepaald door de context waarin wij leven ( wij zijn dus niet ons brein). En die context is momenteel: wie geen succes heeft, zal ziek zijn. 

In onze postmoderne tijd is de maakbaarheid van de maatschappij gekanteld in de maakbaarheid van het individu. Economisch succes geldt hier  als hét criterium. ‘Onszelf ontdekken’ transformeerde naar ‘onszelf maken’ en dat gleed uit in ‘het’ maken. De liefde en het gemeenschapsgevoel zijn in vrije val en individuen gedragen zich overal als gehaaide concurrenten. Ook, en misschien vooral, op het werk voelen we dit. Cijfers is nog het enige beoordelingscriterium en we slepen ons van evaluatie- naar functioneringsgesprek. 

Omdat succes een must is gaan we kijken wat er mis is met diegenen die 'het' niet maken. En zo komen we al snel terecht bij de psychiatrische diagnostiek. Verhaege merkt op dat bij elke nieuwe editie van het Amerikaanse Diagnostic and Statistical Manual for Mental Disorders (DSM) er een spectaculaire stijging is van het aantal labels, zoals onder andere ADHD. Wetenschappelijk gezien stellen deze labels volgens hem zeer weinig voor. Hij maakt de vergelijking, iemand die last heeft van Hoge Koorts (HK) en Veel Zweet (VZ) heeft dus HKVZ. Vervolgens stellen we dat iemand die veel koorts heeft en veel zweet, lijdt aan het syndroom of de ziekte HKVZ en net daardoor dus veel zweet en hoge koorts heeft. Een beschrijving wordt dus voorgesteld als de oorzaak van wat er beschreven werd. Hetzelfde met ADHD. Iemand heeft te weinig aandacht (AD) en iemand is te druk (HD), omdat hij ADHD heeft. Het zijn dus eigenlijk cirkelredeneringen die de illusie van wetenschappelijkheid doen ontstaan. Hij merkt eveneens op dat psychodiagnostische criteria altijd berusten op sociale normen. En 'symptomen', zoals druk zijn, niet kunnen stilzitten zijn subjectieve oordelen. Ze zijn niet waardevrij maar reflecteren veeleer de huidige normatieve sociale verwachtingen. En ondertussen blijft het medicijngebruik natuurlijk maar stijgen. 

Wat is daar dan volgens Verhaege allemaal aan te doen? Hij legt een grote verantwoordelijkheid bij onszelf. “Het is niet de ander die moet veranderen; de pijnlijke waarheid is dat we het ook zelf zullen moeten doen”.  We klagen het systeem aan maar anderzijds gedragen we ons op die manier die het systeem voortdurend bevestigt en uitbreidt. Al te graag vervloeken wij bijvoorbeeld die Poolse vrachtwagenchauffeurs die over onze wegen denderen, terwijl die nochtans de consumptiegoederen aanvoeren die wij verkiezen omdat ze het allergoedkoopst zijn.

U begrijpt, nadat ik dit allemaal had gelezen moest ik toch even bekomen en alles eens op een rijtje zetten. Maar ik zal maar positief eindigen. Ik geloof dat er vandaag toch meer en meer mensen zich ervan bewust zijn dat we op deze manier niet verder kunnen en dit moet dan toch wel tot verandering leiden, niet?






woensdag 3 oktober 2012

Winterrokjes

De afgelopen week zijn wij hier helemaal in wintermodus overgegaan. Het feit dat snot, hoest en keelpijn hier volop hun intrede hebben gedaan zal daar wel niet vreemd aan zijn.
De zomerkleren worden langzaam opgeborgen. Ja, ik heb een kleine kleerkast en hou niet van rommelige overvolle kasten. Dus moet ik om de zes maanden mijn kleren wisselen. 
Bij het uitpakken van mijn winterkleren viel mijn oog op een winterrok die ik twee jaar geleden maakte in de naailes. Het patroon kregen wij toen van de juf. Het oorspronkelijke patroon had ook nog een grote strik vooraan maar die heb ik wijselijk niet gemaakt. De stof die ik gebruikte liet dat ook niet toe. Het is een lekkere warme ribfluweel die ik enkele jaren terug op de stoffenbeurs kocht.



Afgewerkt met een blinde rits


Door die rok nu terug te zien bedacht ik dat ik daar nog wel ergens een restje stof van moest hebben liggen in mijn stoffenkast. En ja hoor, net genoeg voor een snel rokje voor de oudste dochter. De handleiding van dit rokje komt uit het rokjesboek van Mme ZsaZsa, wat een ideaal boek is voor snelle rokjes.


Het rokje is zonder rits, afgewerkt met boordstof


En nu gaan wij eens samen op stap, in onze rokjes....