Die ochtend op de rommelmarkt...

Vandaag trokken wij naar de grootste antiek- en rommelmarkt van de Benelux. 

Waar dan wel? 

In de oudste stad van België. Tongeren, dus!

Niets leuker dan wandelen tussen alle kraampjes en genieten van het ruime 

aanbod uit de tijd van toen. 

Met vele spullen die ik allemaal zo mee naar huis zou nemen...

 

  

We hebben ons toch maar ingehouden. Ons huis staat al zo vol. 

Maar een leuke voormiddag was het wel

Getwijfel en Gezucht

Onderstaand kleedje bezorgt mij kopzorgen. Dat deed het al voor het bestond. Dat zit namelijk zo: Het kleedje was een verplicht nummertje in de naailes vorig jaar. Maar ik zag eigenlijk al dadelijk aan het model dat het niet mijn ding zou zijn. Een vreemde band op de buik, heel veel fronsen in het midden en het model van een ballon. Ik hou van sobere modellen. Niet lang daarna ben ik gestopt met de naailes wegens geen zin meer in verplichte nummertjes. 

Het stofje, een tricootje van bij Pauli's in Leuven werd er wel nog speciaal voor gekocht en volgens het patroon geknipt. Ik was tijdens het kopen van dit stofje duidelijk in een zeer optimistische bui, want zoveel kleur is niet mijn gewoonte.

En toen bleef alles stilliggen. Tot ik besloot om dat kleedje nu toch eens een kans te geven en het in elkaar te steken. Maar het model en ik, dat wil niet lukken. Wel drie keer heb ik de stof in de taille ingenomen. In een poging om van dat ballon-model een getailleerd kleedje te maken. En dat dan nog eens in tricoot wat ik altijd moeilijk naaien vind. Lang leve de overlock om mijn gepruts en de overtollige stof weg te werken. 

En  nog altijd ben ik niet overtuigd. Noch van het model, noch van de stof. Ik mag dan wel een lentetype zijn, zoals ik onlangs leerde, en veel kleuren aankunnen. Ik voel mij niet comfortabel in zoveel bloemenweelde.

Dus besloot ik het aan dé echtgenoot te vragen. Slecht idee, want zijn diplomatisch bedoelde "euhm, het is nogal -speciaal-" deed het kleedje helemaal de das om.

En nu weet ik het dus niet. Aandoen? Of verknippen en er iets voor de kindjes uit naaien? Hebt u ook soms die dilemma's?

Hij is er!

De sint bedoel ik dan.

Mijn dochters zijn nu drie en vijf en gaan helemaal op in het sinterklaasgebeuren. Weken leefden ze er naartoe.

Vandaag arriveerde hij eindelijk in België. 
Eerst kwam hij per boot aan in Antwerpen en dan vaarde hij door naar Aarschot, waar wij wonen. Ja, die Sint die kan dat. 
In Antwerpen hebben ze amper gemerkt dat de goede man eventjes weg was. 

Verlanglijstjes en tekeningen werden overhandigd. Nu maar hopen dat ze braaf genoeg zijn geweest!

Nadien keerde de Sint terug naar Antwerpen. Bart Peeters wachtte op hem.
We hebben voor de zekerheid alvast onze schoen gezet!

Eekhoornrokje

Wij trokken het bos in om eekhoorns te zoeken. Maar helaas hadden wij geen geluk. Of toch, we hadden prachtig weer, we maakten een zalige fietstocht + wandeling en vonden vele soorten paddenstoelen. Maar de eekhoorns, die lieten zich dus niet zien.

Om de teleurstelling bij de dochter wat te verzachten maakte ik daarom een rokje in een zalig stofje met eekhoorntjes op. Een heel mooi stofje, vind ik zelf.

Het werd een plooirokje uit het boek van Madame Zsazsa. Met een gewone rits in de zijkant in plaats van een blinde en met een rek achteraan om het wat in te nemen in de taille. De plooi werd niet doorgestikt.  Het stofje komt van bij Rakketak.

Stiel en Stijl: de buit

Afgelopen weekend was ik op de beurs Stiel en Stijl in Korbeek-lo! Leuk dat het was. Chapeau voor de organisatie!

Deze editie vond plaats in een gerestaureerde hoeve, Loft 130, in Korbeek-lo. Het was puur jeugdsentiment voor mij. Ik woonde tijdens mijn jeugd daar niet zo ver vandaan. En ik heb daar vele jaren paardgereden. Het was meer dan twintig jaar geleden dat ik er nog was geweest. Van de oude stallen bleef niets meer over. Het was onherkenbaar. Maar wel heel mooi gerestaureerd. En een pracht locatie voor een creatieve beurs!

Maar goed, de buit dus: 

Oorbelletjes van Fleurfatale en van bij Annamarieke.

En een leuke koffietas van bij Bo Designs

Het meeste zijn cadeautjes maar een enkel paar oorbelletjes hou ik toch voor mezelf.

Verder volgde ik er ook nog een workshop kleur/stijl/imago bij Nadia Jottard van Ugrow2. Interessant, absoluut! Ik vernam dat er vier types personen zijn: Zomertypes, wintertypes, herfsttypes en lentetypes. Bepaalde kleding past bij een bepaald type. je draagt best zo'n 70% kleding die past bij jouw type en voor de overige 30% moet je leren vreemdgaan (met kleding van een ander type, of wat dacht u). Ik leerde dat ik een lentetype ben. Lentetypes hebben een romantische theatrale stijl en mogen best veel kleuren (uit het juiste lentetype-pallet) mengen. Al dat zwart vanaf nu dus mijn kleerkast uit!

 

Voorraadkast

Gisteren werd een onverwacht dagje vrij van het werk. Dit door de jongste dochter die - voor de zoveelste keer - een oorontsteking heeft en niet naar school kan. Haar buisjes zijn er sinds een paar weken uit en het is alweer zover!

Koorts en oorpijn dus, dat geeft slapeloze nachten. De dag werd  gestart met een suf hoofd en wilde maar niet op gang komen.

Wat bij mij dan meestal helpt is.... opruimen. Er komt dan terug wat orde in dat vermoeide hoofd.    

Eerst waren het de voorraadkasten die een opruimbeurt kregen. Alles zat al wel in dozen maar op de ene of andere manier wordt dat toch altijd opnieuw een rommeltje.

Wij hebben hier ook wel wat voorraad. Een mens moet al eens afwisselen nietwaar?

En de dochter? Die hield zich in stilte bezig tijdens mama haar opruimwoede.

Een kolibrie Menina

Kolibries dat zijn mijn favoriete vogels. Ik ben absoluut geen vogelkenner.  Eigenlijk ken ik er zelfs niets van. Maar kolibries die ken ik wel en die vind ik prachtig. Weinige vogels - of misschien geen enkele, ik zou het niet weten- kunnen zo ter plaatse blijven vliegen. En bovendien kunnen ze zelfs achteruit vliegen. Als dat niet straf is! U zal wel een ander werelddeel moeten opzoeken om ze live aan het werk te zien.

Daarom was ik ook zo blij toen ik twee jaar geleden een stofje met kolibries ontdekte. Ik heb niet bijgehouden van wie het stofje was en heb het direct verwerkt in allerhande naaiprojectjes. Omdat ik toen nog geen blog had kon ik u mijn stofje bijna niet meer tonen. 

Maar gelukkig had ik nog net genoeg stof over voor een Menina tas uit het boekje Zo Geknipt van Sanne en Riet. Ik was direct fan van het patroontje van die tas.