Tricot winterkleedjes

Enkele weken terug trokken we naar Maastricht, naar de markt. En ik kwam terug met verschillende stofjes uit Tricot met hele leuke prints

Beide dochters kregen een nieuw kleedje uit de Ottobre, kids fashion, 04/2013.
Voor de oudste dochter werd het een kleedje met korte mouwen, afgewerkt met gele boordstof en in het midden een stuk geel tricot. Er zitten ook zakjes aan, die werden doorgestikt met een tweelingnaald.

En voor de jongste een kleedje met lange mouwen, afgewerkt met rode boordstof.
De kleedjes zijn ondertussen al enkele weken oud en zeer frequent gedragen. Ik denk dat ik er nog een paar moet maken....

generatie burn-out?

Ik vraag me al een tijdje iets af... 

En telkens als ik in de krant weer iets lees over een dertiger, Erica van Tielen deze keer, die aan de alarmbel trekt, vraag ik het mij nog meer af. Wat is dat met onze generatie? Waarom lopen wij op de toppen van onze tenen? Waarom voelen wij ons zo 'op', alsof we niet meer kunnen?

Het laatste wat ik wil is dit gevoel minimaliseren. Ik weet wat het is want mij man zit hier al anderhalf jaar met een soort van chronisch vermoeidheidssyndroom en sleept zich voort en zelf vind ik de combinatie werken/kids ook loodzwaar (en droom dan ook van halftijds werken).

Alleen vraag ik mij dus af waarom onze generatie de combinatie werken/gezin nu zoveel zwaarder lijkt aan te voelen dan de vorige. Zeker, een deel van ons zal nog zijn opgegroeid met een moeder die thuis bleef voor de kinderen en dus altijd aan de schoolpoort stond. En zal zich in zijn vergelijkingen daarop baseren. Maar ik ben zo helemaal niet opgegroeid en veel van mijn vriendinnen ook niet. 

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik drie was en nadien, tot mijn 10 jaar, woonde ik alleen met mijn mama op een appartementje (geen co-ouderschap, ik ging nooit naar mijn vader) Mijn moeder werkte voltijds. Leve de opvang! Toen ik 10 jaar oud was kreeg mijn moeder een nieuwe relatie en kreeg ik twee 'stief'broers (al haat ik het woord, het zijn gewoon mijn broers) en een 'stief'vader. Drie kinderen  in huis dus en iedereen werkte voltijds. Zelf kreeg ik toen ook allerhande hobby's (turnen, paardrijden, notenleer, een instrument, de scouts). Maar wat ik mij dus niet herinner uit die periode is DRUK DRUK, DRUK! Ook niet bij mijn ouders.

Wat is er dan nu zo veranderd tegenover de tweeverdieners van een generatie eerder? De media weten het antwoord wel: deze generatie wil alles: carrière, leuke hobby's, tijd voor de echtgenoot, tijd voor de vrienden, drie citytrips per jaar, en vijf hobby's per kind. Alleen, ik herken mij hier niet in en ook mijn vrienden herken ik hier niet in. Mijn vrienden met leuke hobby's buitenshuis kan ik op één hand tellen en zij die meer dan één citytrip om de twee jaar maken ook!. De meesten hebben hier ook totaal het geld niet voor. Ik las trouwens vandaag ook in de krant dat 58% van de 11-jarigen niet bij een sportclub was aangesloten dus met die hobby's van de kinderen valt het precies ook mee.Een andere reden die in een media vaak wordt gegeven is de zogenaamde internetverslaving van onze generatie. Maar ook hier kan ik mij niet volledig in vinden. Zeker, wij zitten wel meer online dan onze ouders (ah ja, 'online' bestond toen nog niet), maar de TV blijft hier 's avonds dan wel meestal uit. Dus ook deze verklaring stemt mij niet tevreden. 

Dus, misschien weten jullie het. Waarom zijn wij dertigers zo moe? En waarom leken onze ouders, die ook met twee uit werken gingen, hier minder last van te hebben? Of lijkt dit alleen maar zo?

Koek met hennep

Enkele weken terug maakte ik voor de eerste keer een cake/notenkoek op basis van hennep. Ik haalde mijn inspiratie op de blog My new roots. Een geweldige food blog over gezond eten waar ik overigens wel meer inspiratie opdoe. 
Maar goed, hennep dus! Omdat mijn man volledig gluntenvrij eet ben ik steeds op zoek naar alternatieven en zo kwam ik dus bij hennep. Ik bestelde hennep poeder bij gekruid.be, want ik zou niet weten waar je dat anders moet kopen. Ik kreeg een groen soort poeder toegestuurd. Spannend!

Eerst en vooral, dit is de hennep zonder THC (dus geen cannabis) , dus ik verzeker je, zelfs na 100 stukken van deze koek voel je je nog steeds niet in hogere sferen. Tenzij het is omdat je de koek zo lekker vindt natuurlijk.

Wat ging er in? 
- anderhalve kop havermoutvlokken
- 3/4 kop noten in stukjes
- 1 kop dadels in stukjes (ander gedroogd fruit gaat natuurlijk ook)
- 1/2 kop hennep poeder
- 2 theelepels kaneel
- 1/2 theelepel zout
- 3 rijpe bananen
- 1/4 kop cokosnootolie
- 3 soeplepels siroop ( het recept zegt maple syrop, ik gebruikte suikervrije perensiroop die ik had staan)
- 2 soeplepels chia zaad
- 6 soeplepels water
( in het originele recept zaten ook nok kokosschilfers, sezamzaad, maanzaad en vanille-extract, maar dat had ik niet in huis)

Doe de chiazaden bij het water. Dit wordt dan een soort slijm.
Doe de droge ingrediënten in een kom
Doe ik een blender de bananen, olie, siroop en Mix. Voeg dan het water -chia mengsel toe
Giet de natte over de droge ingrediënten en meng goed.
Doe in een cakevorm/bakpan en bak ongeveer 25 minuten op 180°

  

Voilà, een gezonde suikervrije en glutenvrije snack boordevol noten en zaden. Bovendien is hennep een echte superfood: een hoogwaardige plantaardige eiwitbron - met meer dan drie en een halve gram eiwit per eetlepel - en hij bevat alle essentiële aminozuren, waardoor het een compleet eiwit is. Hennep bevat ook essentiële vetzuren (Omega 3, 6, en 9), en heeft ruim een ​​kwart van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid vezels per eetlepel, en is rijk aan mineralen zoals ijzer en magnesium.

Alle familieleden, ook de kinderen en grootouders, waren alvast heel enthousiast over deze koek. 

Annie Sloan Chalk Paint

Op de kinderkamer stond een oude kast. Gekregen van de schoonouders. Ik haalde de deurtjes eraf en gebruik ze als boekenkast.

Maar ik vond de kleur van de kast niet zo mooi op een kinderkamer. Al jaren had ik het voornemen om de kast eens een likje verf te geven. Maar daarvoor zou ze moeten geschuurd worden en dat gaat moeilijk op de kinderkamer zelf. Dus moest de kast naar beneden worden gedragen. En daar liep het fout. Het is nogal een zware kast, vandaar!

Maar ziedaar de oplossing: Annie Sloan Chalk Paint. Dit is een verf die je kan aanbrengen zonder eerst te schuren. Als dat geen luxe is. Bovendien is de verf milieuvriendelijk.
Ik bestelde een potje verf bij de webshop van Old Red Barn. Zij verkopen vele kleurtjes van deze verf en je kan bij hen ook terecht voor deskundig advies. Ik koos voor de kleur 'old white'.

De boeken werden uit de kast gehaald. De kast werd eens goed afgewassen en het verven kon beginnen.

Uiteindelijk zette ik twee lagen verf op de kast. De verf dekt heel goed. Maar ik vond twee lagen wel zeker nodig. Wel moet ik nu nog een meubelwas op de kast aanbrengen maar die heb ik nog niet in mijn bezit.

 Ik ben superblij met het resultaat. En mijn meisjes ook.

zomerkleedjes

Aan kleedjes geen gebrek deze zomer!! Gelukkig was de zon haast alle dagen van de partij en heb ik twee dochters. Gelegenheid genoeg dus om kleedjes te dragen.

Ik maakte twee kleedjes volgens het Burda 9494 patroon, maar dan in de korte versie en met een paspel ertussen. De stofjes haalde ik op een marktje. Het is een eenvoudig modelletje met een strak bovenstuk en gefronst onder aan de paspel. Achteraan sluit het met een rits.

Daarnaast maakte ik ook nog het kleedje 'Luna' uit het boek van Catharine Deweerdt. Dat is een super leuk boek om kleedjes uit te maken. Heel helder uitgelegd en makkelijk te volgen. De stof was eigenlijk niet zo handig gekozen voor het kleedje wegens een beetje te dun. De zakjes weigeren naar beneden te blijven. Maar niettemin is het één van mijn dochter's favoriete kleedjes. Het kleedje sluit achteraan met knoopjes. 

En tot slot maakte ik een kleedje uit het boek Stof voor durf-het-zelvers. Het kleedje vertrekt van het basisjurkje. Maar het onderstuk kreeg wat meer stof om er een stolplooi in te maken. Er werd eveneens een blauwe paspel ingestoken. Het jurkje sluit achteraan ook met een rits.

Wat ruik ik hier in huis?

WASMIDDEL. Wanneer hier zelf wasmiddel wordt gemaakt ruikt het hele huis naar zeep. Zeg nu zelf, er zijn ergere geuren.  

Vroeger stond mijn hele schap boven de wasmachine vol met allerhande dozen, bussen en sprays. De ene beloofde nog een schonere was dan de andere en sommige hadden zelfs de toverformule ‘drie in één’. Tot ik zes jaar geleden kinderen kreeg en enkel nog wasmiddel van le chat

gebruikte. En de wasverzachter liet ik helemaal achterwege.

Vorig jaar kwam ik al surfend op het net een receptje tegen om zelf wasmiddel te maken.  En sindsdien komt hier geen gekocht wasmiddel meer binnen. Op het internet vind je recepten, filmpjes en blogpost genoeg over hoe je dit precies maakt. Recent verscheen er hierover nog een berichtje bij haar en ook in het boek groeten uit Transitië staat hier iets over geschreven. 

Als basisrecept gebruik is 5 liter water + 80 gram Marseillezeep vlokken (ik gebruik deze van BLAN). Er zijn verschillende manieren om dan te werk te gaan. Maar ik kook eerst ongeveer 1 liter water samen met de zeep in een hele grote kookpot. Als het bedoeld is voor de witte was doe ik er ook zo'n 80 gram soda vlokken bij. Als alles goed vermengd is doe ik er nog vier liter warm water bij. Daarna laat ik de hele kom een paar uur staan tot het is afgekoeld. Ik krijg dan een echte hele dikke pap die ik nog eens heel goed moet losroeren. En vervolgens giet ik alles in de lege flessen wasmiddel die ik heb bewaard. Hierbij doe ik ook nog enkele druppeltjes puur lavendel extract. 

Als wasverzachter gebruik ik gewoon een beetje azijn (blauwe hand) vermengd met enkele druppeltjes lavendel extract. 

En hoe zit het nu met mijn was?

- Krijg ik alle vlekken eruit?

Ja, ik merk eigenlijk amper verschil met vroeger. Ik was meestal op 40° en mijn was is even schoon. Echte vlekken was ik wel even voor met de hand.

- Hoe zit het met de geur (zonder wasverzachter)? 

Als je er geen lavendel bij doet is de was helemaal geurloos. Ik hou wel van lekkere geurtjes maar met die lavendel lukt dat prima.

- Hoe zit het met de geur met azijn als wasverzachter? 

Eens de was droog is riek je helemaal niets meer van de azijn

- Is de was zacht? 

Ik vind van wel. Maar ik gebuikte de laatste vier jaar al sowieso geen wasverzachter meer dus kan niet echt vergelijken. 

- En de wasmachine? 

Die stinkt ook helemaal niet. En één keer in de maand was ik op 90° met soda.

Eigenlijk kan ik gewoon geen redenen meer bedenken waarom je je wasmiddel niet zelf zou maken: het is beter voor het milieu, het is beter voor de huid, het is beter voor de portemonnee, je moet niet met grote pakken wasmiddel sleuren uit de supermarkt en het is leuk om te maken. Doen, zou ik zeggen!!

terug van weggeweest

Het is hier heel lang stil gebleven. Zomaar opeens waren we offline. Eigenlijk was het niet zomaar opeens. Het zat er al een tijdje aan te komen. Alles was hier te druk naar ons aanvoelen. Kindjes, werken, tijd verdoen op de trein van en naar het werk, kindjes, werken ... En dan ook nog wat tijd vinden voor onze hobby's - naaien, fietsen, lopen, yoga, ook nog veel boeken willen lezen, altijd vers en gezond willen eten, vrienden bezoeken - en dan ook nog een blog onderhouden.

En opeens was het op.  Eerst bij de echtgenoot die geveld werd door CMV. Die CMV bleef  maar terugkomen of aanslepen en eigenlijk is de nasleep nog steeds niet verdreven. De wederhelft viel even volledig stil en elke activiteit was plots teveel.  Hierdoor werd het naar mijn gevoel allemaal nog drukker en downsizen was dus de boodschap. Less is more, zoiets in die richting... Ik heb mij daarom maanden rustig gehouden. Mij terug beperkt tot de meest noodzakelijke activiteiten: kindjes, werken en huishouden, en langzaam kwam de energie in huis een beetje terug.... En nu hoop ik dat hij blijft!!
We hebben alvast net, samen als gezin, genoten van een zalige vakantie in de Ardèche: Prachtige streek, prachtig weer, rust, natuur, ... . Meer heeft een mens echt niet nodig.