Frustrerend?

Of naaien soms niet voor frustraties zorgt? Neen hoor, behalve...als iets echt niet lukt. En dat overkomt mij al wel eens met een zekere regelmaat. Meestal gooi ik het half afgewerkte kledingstuk dan ergens in een hoek. Totdat ik weer de nodige moed heb bijeen geraapt om ermee door te gaan.

Zo ook met dit kleedje.

 

Ik ben echt dol op dit prachtige stofje. Het stofje kocht ik al enige tijd geleden bij Noeks en is van Petit Pan. Het patroon is een Burda 3477. Zo'n half jaar geleden begon ik vol goed moed aan dit kleedje. Kwestie van het klaar te hebben tegen de zomer.

Maar het wilde maar niet passen. Twee jaar naailes heb ik gevolgd en kreeg erin gedrild dat je eerst moet driegen. Maar.. dat doe ik dus werkelijk nooit, dat driegen. Ik begin eraan en zie gaandeweg wel of het past. Deze keer helemaal niet dus. Het kleedje zat maar nipt op de heupen en aan de taille was het werkelijk veel te groot. Losmaken , aanpassen, even wegleggen, losmaken, aanpassen... Totdat het kleedje ergens in een hoek belande.

Enkele weken geleden kreeg ik dan toch weer zin om het af te maken. En HOERA JUICHT, het past en ik vond het prachtig.

En toen gebeurde dit.

Ik bleef ergens achter haken en het hele achterpand scheurde door.  Ik zou het achterpand weer los kunnen maken en alles inclusief de rits weer opnieuw kunnen stikken... Misschien.. ooit. Maar ondertussen ligt het kleedje weer in zijn hoek. Volgende zomer.. Echt!!

Mijn dagelijks brood

Tijdens mijn verlof afgelopen zomer besloot ik mee te gaan in de huidige hype rond het boek van arts en onderzoeker Kris Verburgh, de voedselzandloper en kocht het boek. U weet wel, dat boek dat een alternatief model biedt (een zandloper dus) voor de huidige voedseldriehoek. Ik ga dat hier nu niet in detail beschrijven, u hebt er vast al wel ergens over gelezen of u leest het boek. Maar kort samengevat gaat de man in sneltreinvaart door ontzettend veel wetenschappelijke onderzoeken om voor eens en altijd komaf te maken met de vaak verkeerde en tegengestelde berichten die u door allerhande dieet- en gezondheidsgoeroe’s op de mouw gespeld kreeg (neen, koffie is niet ongezond, of jawel toch wel).

Zo toont hij onder meer aan:

• dat de meeste vetten geen belangrijke rol spelen bij hart-en vaataandoeningen.
• dat melkproducten ongezond zijn.

• dat antioxidanten niet werken en op lange termijn gevaarlijk kunnen zijn.
• dat de hedendaagse voedseldriehoek en schijf van vijf verouderd zijn.
• dat de meeste diëten schadelijk voor de gezondheid zijn.
• dat producten zoals groene thee niet omwille van antioxidanten gezond zijn.
• dat de enige wetenschappelijk bewezen methode die veroudering aanzienlijk afremt geen medicatie of een ‘super-antioxidanten pil’ is, maar een bepaalde voedingsgewoonte. 
  
  

  

  Het boek leest zeer makkelijk en het lijkt allemaal super onderbouwd en wetenschappelijk wat hij zegt. En in de meeste dingen die hij zegt kan ik mij ook echt wel vinden. Met melkproducten moet u bij mij ook niet teveel aankomen en vlees laat ik liever helemaal achterwege. Ik ben daarentegen verzot op groenten, peulvruchten en noten. So far so good!

Maar zijn belangrijkste voedingsregel, daar heb ik het toch wel moeilijk mee. Hij raadt u namelijk aan geen aardappelen, brood, rijst en pasta te eten. (omwille van hun hoge glycemische index, jawel ook bruin brood en volkoren pasta)! Deze vervang je vervolgens door peulvruchten, groenten en paddenstoelen. Ziet u het?

Hierbij vraag ik mij af of u zo wel aan uw dagelijkse energievoorraad komt. Zeker als u eerst met maxi-cosi’s sleurend naar de crèche moet, vervolgens met uw andere koter(s) naar de schoolpoort fietst en nadien moet spurten om uw trein te halen alwaar u een half uur (in het beste geval) mag rechtstaan, om vervolgens vier uur geconcentreerd aan uw bureau te zitten tot de volgende maaltijd. Afvallen zal u natuurlijk wel doen. 
 

Maar weet u waar ik nog de meeste problemen mee heb? Bakt u weleens zelf uw brood? Wij wel, in zo’n machine. Die geur van versgebakken brood die zich verspreidt doorheen uw huis. Dat is nu eens echt instant geluk. Ik word daar op slag vrolijk van. En er is nu toch echt nog meer wetenschappelijk onderzoek voor nodig eer ik dat versgebakken broodje laat staan.

WELKOM!!

Hallo en welkom op mijn blog!

Ik ben mama van twee schattige kleuter-meisjes (Mila °2007) en (Marthe °2009) en vrouw van een geweldige fiets-gekke man. Woonachtig in Aarschot en pendelend in overvolle treinen naar Brussel. Mijn interesses zijn naaien (dat doe ik sinds 2010), lopen, yoga en alles wat met gezonde voeding te maken heeft. Voor de rest lees ik alles wat onder mijn ogen komt, met voorliefde voor maatschappelijke thema’s en internationale (Midden-Oosten) politiek. Het liefst zou ik daar dan uren op mijnen alleen over nadenken. Maar omdat dit door het werkende leven in combinatie met man en kinders zelden lukt, gebrek aan tijd- u kent dat ongetwijfeld wel- heb ik besloten mijn gedachten en gemijmer op een blogje te zetten. Als u vindt dat de onderwerpen hier dan ook alle kanten uitgaan, heeft u ongetwijfeld gelijk!