Japans winterkleedje

Ik maakte voor mijn jongste dochter een kleedje uit een boekje van Yoshiko Tsukiori. Ik vind dat een zalig boekje vol simpele stijlvolle modelletjes.

 

Ik wilde een echt warm winterkleedje maken en koos daarom voor onderstaand modelletje:

Ik nam de dikste stof die ik in mijn kast had liggen. Het kleedje gaat langs achter open met drie knoopjes tot aan de taille. De rest van de achterkant is toegestikt. Langs voor was het, volgens het modelletje,  de bedoeling de stof te rimpelen. Daarvoor was mijn stof natuurlijk te dik en daarom koos ik voor een stolplooi. 

Toen het kleedje bijna klaar was besefte ik opeens dat Japanse kinderen natuurlijk kleiner zijn, of toch kleiner dan die van mij en dat een maatje 4 jaar, waarschijnlijk niet zou passen bij mijn 3-jarige. Het kleedje bleek inderdaad te klein. Bij het aantrekken was de taille te smal. Vooral ook omdat de stof helemaal niet mee rekt. Daarom maakte ik een deel van de achterkant terug los en voorzag een vierde knoopje. Nu kan ze er wel zonder problemen in.

En ze is er super content mee. En ik ook. Ik denk dat ik haar kerstoutfit gevonden heb. Of hoe een volledig aangepast en herwerkt patroon toch nog goed uitdraaide!

 

Wij gaan nu genieten van een gezellig samenzijn met de hele familie en wensen u hetzelfde toe.

Prettige feestdagen iedereen